Η πιο σημαντική δυσκολία στην επεξεργασία του γραπτού λόγου που αντιμετωπίζουν οι μαθητές με δυσλεξία ή μαθησιακές δυσκολίες γενικότερα αφορά στον τομέα της ανάγνωσης. Η δυσκολία αυτή, συνήθως, εμφανίζεται στην αποκωδικοποίηση, την ευχέρεια και την κατανόηση.
Αναρωτιέστε συχνά γιατί επαναλαμβάνετε την ίδια φράση στα παιδιά σας τουλάχιστον 5 φορές χωρίς καμία ανταπόκριση; Γιατί καταλήγετε να τα σύρετε στο μπάνιο και ακόμη δεν έχετε βρεί τρόπο να τα καταφέρετε? Μπορεί κάτι τέτοιο να ακούγεται ακραίο, ωστόσο πολλοί γονείς αντιμετωπίζουν καθημερινά το ίδιο πρόβλημα: μα γιατί δεν με ακούει;
Η δυσορθογραφία είναι μια ειδική μαθησιακή δυσκολία που συνίσταται στην ύπαρξη πολλών ορθογραφικών λαθών στη γραφή λέξεων και προτάσεων, καθώς και στην αυθόρμητη γραπτή έκφραση (σύνταξη παραγράφου). Η ειδική μαθησιακή δυσκολία της ορθογραφίας δεν σχετίζεται απαραίτητα με τη νοητική ικανότητα του παιδιού. Συνήθως εμφανίζεται σε παιδιά με φυσιολογική νοημοσύνη. (Βογινδρούκας, Γρηγοριάδου, 2003).
Το παρακάτω σύντομο άρθρο αποτελεί μετάφραση από το “Myths about stuttering” - Stuttering Foundation of America (2009) και μας παρουσιάζει κάποιους μύθους σχετικά με τον Τραυλισμό, καθώς και την αντίστοιχη πραγματικότητα που θα πρέπει να γνωρίζουμε, ώστε να αντιλαμβανόμαστε την πραγματική διάσταση της δυσκολίας.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, τα περισσότερα παιδιά που τραυλίζουν επωφελούνται έχοντας τον χρόνο να μιλήσουν σε έναν ρυθμό που τους εξασφαλίζει καλή ροή. Παρακάτω δίνονται συμβουλές για το πως οι ενήλικοι μπορούν να βοηθήσουν το παιδί που τραυλίζει να έχει καλύτερη ροή.
Μία από τις πιο στρεσογόνους περιόδους στη ζωή των εφήβων αποτελεί αναμφισβήτητα η περίοδος των σχολικών εξετάσεων, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για την τάξη της Γ’ Λυκείου και τις πολυσυζητημένες πανελλήνιες εξετάσεις. Η χρονιά αυτή είναι εξαιρετικά αγχωτική για τους περισσότερους μαθητές.
Η μετάβαση των νηπίων από το νηπιαγωγείο στο δημοτικό σχολείο θεωρείται μια από τις κρισιμότερες περιόδους της παιδικής ηλικίας. Η περίοδος αυτή σηματοδοτεί ιδιαίτερα έντονες αλλαγές τόσο στην προσωπικότητα του παιδιού όσο και στο οικογενειακό και κοινωνικό του περιβάλλον.
Οι περισσότεροι γονείς μιλάνε καθημερινά για όρια στις σχέσεις τους με τα παιδιά. Βασανίζονται από ερωτήματα, όπως «Πρέπει να βάλω όρια στο παιδί μου;», «Προσπαθώ να του βάλω όρια αλλά χωρίς αποτέλεσμα», «Τον αφήνω να κάνει ό, τι θέλει όμως και πάλι έχει ξεσπάσματα θυμού». Γιατί άραγε τα όρια είναι ένα από τα κυρίαρχα αιτήματα των γονέων;
Η καθημερινότητα των παιδιών σήμερα είναι πολύ έντονη και κουραστική. Τα παιδιά, στην προσπάθειά τους να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του οικογενειακού και σχολικού περιβάλλοντος, εκδηλώνουν ποικίλες αντιδράσεις σαν αποτέλεσμα της συναισθηματικής φόρτισης και του στρες που βιώνουν.
Όλοι οι γονείς που έχουνε παιδιά με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες, αλλά και εκείνοι που δεν εντάσσονται σε αυτή την κατηγορία, έρχονται ενίοτε σε σύγχυση και αναρωτιούνται αν θα ήταν ορθό να περιορίσουν τις αθλητικές δραστηριότητες των παιδιών τους, προς όφελος του διαβάσματος και της καλύτερης επίδοσής τους στο σχολείο.
Η ωτίτιδα είναι μια μόλυνση ή φλεγμονή που μπορεί να προσβάλει διάφορα μέρη του αυτιού. Η μέση ωτίτιδα αφορά στο μέσο αυτί και είναι μια από τις συχνότερες ασθένειες που παρουσιάζουν τα παιδιά. Μαζεύεται υγρό πίσω από το τύμπανο που εμποδίζει τη σωστή μεταφορά του ήχου, με αποτέλεσμα να επηρεάζεται η ακοή.
Το παιδί από τη φύση του έχει πλαστεί για να μαθαίνει μέσα από το παιχνίδι. Το παιχνίδι είναι η «αναπτυξιακή τροφή» του παιδιού που θα το βοηθήσει να αναπτύξει τις σωματικές και πνευματικές του δεξιότητες και ικανότητες. Καλλιεργεί τη φαντασία του με σκοπό στη συνέχεια να αποκτήσει πρότυπα και συμπεριφορές, που θα το βοηθήσουν να διαμορφώσει σε ένα σημαντικά μεγάλο βαθμό την προσωπικότητά του.
Πολλοί αναρωτιούνται πώς γίνεται δύο αδέρφια να έχουν τόσο διαφορετικούς χαρακτήρες, αφού προέρχονται από την ίδια οικογένεια και τους ίδιους γονείς. Ωστόσο, αν σκεφτούμε καλύτερα το ζήτημα αυτό, θα δούμε πως το κάθε παιδί μεγαλώνει σε πολύ διαφορετικές συνθήκες, ακόμη κι αν βρίσκεται στην ίδια οικογένεια.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ορίζει τον τραυλισμό ως μια διαταραχή στο ρυθμό της ομιλίας, κατά την οποία το άτομο γνωρίζει ακριβώς τι θέλει να πει, αλλά, εκείνη τη στιγμή, δεν είναι σε θέση να το πει, εξαιτίας μιας ακούσιας επαναληπτικής επιμήκυνσης ή παύσης ενός φθόγγου (Κάκουρος- Μανιαδάκη,2006).
