Πως θα καταλάβω ότι το παιδί μου χρειάζεται Λογοθεραπεία;

Ζωγραφάκη Άννα-Μαρία – Λογοθεραπεύτρια

Λογοθεραπεία είναι η επιστήμη που ασχολείται με διαταραχές λόγου, ομιλίας και φωνής, σε παιδιά και ενήλικες, καθώς και με δυσκολίες που παρουσιάζονται στη μάσηση και στην κατάποση. Αποσκοπεί στην ανάπτυξη της επικοινωνίας-λεκτικής ή μη- και στην ομαλή ένταξη του ατόμου στο κοινωνικό περιβάλλον. Μια από τις πιο συχνές ερωτήσεις που ενδέχεται να ερωτηθεί ένας λογοθεραπευτής, είναι το “Πώς μπορώ να καταλάβω εάν το παιδί μου χρειάζεται να ενταχθεί σε πρόγραμμα λογοθεραπείας;”

Υπάρχουν κάποια αναπτυξιακά ορόσημα, τα οποία μας βοηθούν να δώσουμε μια κατανοητή απάντηση σε αυτήν την ερώτηση. Πιο συγκεκριμένα:

σε ηλικία 1,5-2 ετών, το παιδί, θα πρέπει να χρησιμοποιεί μεγάλο αριθμό λέξεων (50-100 λέξεις) να μπορεί να κατανοεί, να κατονομάζει και να κατηγοριοποιεί περίπου 300 λέξεις, να καταλαβαίνει και να εκτελεί απλές εντολές καθώς και να μπορεί να εκφράζει τις απορίες του αλλά και να απαντάει εύστοχα στις ερωτήσεις (π.χ. τί είναι αυτό).
σε ηλικία 2-3 ετών, το παιδί, θα πρέπει να εκφράζει τις σωματικές του ανάγκες, ζητάει αντικείμενα με την σωστή τους ονομασία, να δημιουργεί φράσεις με 2 εώς 4 λέξεις, οι οποίες θα περιέχουν άρθρα. Ο λόγος του θα πρέπει να είναι καθαρός και καταληπτός, το αντιληπτικό λεξιλόγιο θα πρέπει να περιλαμβάνει περίπου 900 λέξεις ενώ το εκφραστικό 50 έως 250.
σε ηλικία 3 έως 4 ετών, το παιδί θα πρέπει να χρησιμοποιεί τον διπλάσιο αριθμό λέξεων από το προηγούμενο αναπτυξιακό ορόσημο, να εκτελεί, εκτός από απλές, σύνθετες εντολές, να έχουν εμπλουτιστεί οι προτάσεις του με αντωνυμίες, πληθυντικό αριθμό και σωστή χρήση χρόνων και να αποτελούνται από 4+ λέξεις.
σε ηλικία 4 εώς 6 ετών θα πρέπει να έχει καθαρίσει πλήρως ο λόγος του, να σχηματίζει σωστές προτάσεις συντακτικά και σημασιολογικά, να μπορεί να περιγράφει εικόνες και να αφηγείται τη μέρα του χωρίς καμία δυσκολία.

Εν συντομία, ένα παιδί χρειάζεται λογοθεραπεία, όταν: η ομιλία του παρουσιάζει αρθρωτικά λάθη, παραλείπονται σύμφωνα και σύλλαβες μέσα στις λέξεις και μπερδεύει τους ήχους των λέξεων. Όσον αφορά τον λόγο του: το λεξιλόγιο του παιδιού είναι περιορισμένο, οι απαντήσεις του είναι λακωνικές, δεν διατηρεί θέμα συζήτησης, δυσκολεύεται να περιγράψει και να αφηγηθεί. Τέλος, επηρεάζεται σημαντικά και η επικοινωνία του παιδιού και χρήζει λογοθεραπευτικής παρέμβασης, όταν: το παιδί δεν μπορεί να εκτελέσει απλές και σύνθετες εντολές, δεν μπορεί να διατηρήσει την προσοχή του σε μια συζήτηση και δεν είναι σε θέση να απαντήσει σε ερωτήσεις, δυσκολεύεται να κατανοήσει την εναλλαγή συζήτησης ανάμεσα σε ομιλιτή-ακροατή.