Αγκαλιά: η ανεκτίμητη δήλωση αγάπης στη σχέση μητέρας-παιδιού
Όλοι μας έχουμε δει πόσο εύκολα ηρεμεί ένα μωρό που κλαίει, όταν η μητέρα του το σηκώσει και το πάρει στην αγκαλιά της. Η αγκαλιά ενυπάρχει στον ανθρώπινο δεσμό από τη στιγμή της γέννησης μας και συμβολίζει την αγάπη μας για τον άλλον, το ενδιαφέρον μας αλλά και την τρυφερότητα.
Για όλους μας, αλλά κυρίως για το παιδί αποτελεί τροφή για την ανάπτυξη του σε όλα τα επίπεδα: συναισθηματικό, νοητικό, πνευματικό. Δείχνοντας με τις αυθόρμητες κινήσεις του σώματος μας τα συναισθήματα στοργής θέτουμε, επιπλέον, τις βάσεις για την οικοδόμηση των σχέσεων μας, σχέσεις που θα χαρακτηρίζονται από σεβασμό, ζεστασιά, επικοινωνία και αίσθημα ασφάλειας.
Ταξιδεύοντας στο παρελθόν συναντάμε μετά την δεκαετία του 1950 τον Χάρι Χάρλοου, έναν εκκεντρικό ερευνητή, ο οποίος απέδειξε πως το βρέφος αποζητά βαθύτερα κάτι παραπάνω από την τροφή στη σχέση μετη μητέρα του.
Ο εν λόγω ερευνητής, ο οποίος είχε ανατραφεί από μια παγωμένη συναισθηματικά μητέρα, δοκίμασε να χωρίσει τα μικρά πιθήκων από τις μητέρες τους για να εξετάσει την ευφυΐα τους. Τα μικρά, όταν αποχωρίζονταν τη μητέρα τους, προσκολλούνταν στην πετσέτα που υπήρχε στο κλουβί τους. Όταν κάποιος προσπαθούσε να τους την πάρει, αντιδρούσαν έντονα και έδειχναν αδιαφορία για το φαγητό. Ηρεμούσαν μόνο με την πετσέτα.
Αργότερα, προχώρησε τα ιδιόρρυθμα πειράματα του δημιουργώντας 2 μητέρες για τα παιδιά πιθηκάκια: μια συρμάτινη, η οποία τους παρείχε γάλα και μια υφασμάτινη χωρίς τη δυνατότητα να τους παρέχει τροφή. Τα αποτελέσματα της συμπεριφοράς αυτών των μικρών παραπονεμένων ζώων ήταν να πηγαίνουν μόνο για τροφή στη συρμάτινη μητέρα και να περνούν νύχτα μέρα στην αγκαλιά της υφασμάτινης για να ανακουφίσουν το φόβο τους. Συνεπώς, ο μελετητής, που ύστερα από αυτό το πείραμα επηρέασε όλους τους κλάδους που ασχολούνται με τα βρέφη, διατύπωσε την εξής αρχή:
Δεν είναι το γάλα, η τροφή που αποζητά το μωρό στη μητέρα του, αλλά η ζεστασιά της αγκαλιάς, η επαφή.
Στον τομέα των νευροεπιστημών, από την άλλη πλευρά, συναντάμε ταυτόχρονα την ορμόνη της αγάπης, όπως έχει ονομαστεί, την ωκυτονίνη, η οποία παράγεται κατά την πρωταρχική σχέση μητέρας-παιδιού μέσα στο δεσμό τους. Η ωκυτονίνη έχει βρεθεί ότι αυξάνει το συναίσθημα εμπιστοσύνης μέσα στη σχέση, είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη του εγκεφάλου του εμβρύου και μειώνειτην παραγωγή κορτιζόλης ( ορμόνη που σχετίζεται με το άγχος ) στον οργανισμό και των δύο μελών.
Πληθώρα επιστημονικών μελετών υποστηρίζουν ότι η αγκαλιά και η σωματική επαφή των μελών μιας σχέσης αγάπης γενικότερα μειώνει το στρες που βιώνουμε, ενισχύει την άμυνα του οργανισμού μας και νιώθουμε λιγότερο θυμό. Με λίγα λόγια, μια αγκαλιά είναι το φάρμακο μας!
Όπως αναφέρει και η Carol Miller, οι αγκαλιές μπορεί να είναι αθόρυβες, αλλά μιλάνε τόσο δυνατά!
Βιβλιογραφία-Πηγές:
- www.simplypsychology.org
- www.paidiatros.com
- www.mitrikosthilasmos.com
Παιδαγωγικό Κέντρο