Παράλληλη Στήριξη και Παιδί

Τι είναι η παράλληλη στήριξη;

H παράλληλη στήριξη (Π.Σ) αποτελεί έναν νεοσύστατο θεσμό που τέθηκε σε εφαρμογή βάσει του νόμου 3699/2008 της ειδικής αγωγής. Σύμφωνα με αυτόν, τα παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες μπορούν να φοιτούν σε γενικά σχολεία, εφόσον υποστηρίζονται από καταρτισμένους πτυχιούχους των τομέων της ειδικής αγωγής. Ειδικότητες οι οποίες συνήθως λειτουργούν ως παράλληλη στήριξη είναι: ειδικοί παιδαγωγοί, λογοθεραπευτές, εργοθεραπευτές, ψυχολόγοι, εκπαιδευτικοί κ.α.

Πότε ένα παιδί πιθανόν να χρειάζεται παράλληλη στήριξη;

Πρόκειται κατά κύριο λόγο για μαθητές που εμπίπτουν στις παρακάτω κατηγορίες διαγνώσεων:

νοητική αναπηρία
κινητική αναπηρία
χρόνια νοσήματα
διαταραχές λόγου
ειδικές μαθησιακές δυσκολίες (δυσλεξία, ΔΕΠ-Υ)
διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές
ψυχικές διαταραχές
πολλαπλές αναπηρίες

Η παράλληλη στήριξη μπορεί να διεκδικηθεί αφού πρώτα οι ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες ενός παιδιού πιστοποιηθούν από τους αρμόδιους φορείς όπως: ΚΕ.Δ.Α.Σ.Υ, Ιατροπαιδαγωγικό Κέντρο ή δημόσιο νοσοκομείο.

Ποιος είναι ο ρόλος του εκπαιδευτικού της Π.Σ;

Ο βασικότερος και απώτερος στόχος του θεσμού της Π.Σ είναι η αυτονομία του παιδιού στον βαθμό που μπορεί. Για να καταστεί αυτό δυνατό, θα πρέπει το παιδί να μη νιώθει προσκολλημένο στο άτομο που το στηρίζει. Η βοήθεια που παρέχεται στο παιδί θα πρέπει να είναι τόση όση χρειάζεται και όχι παραπάνω, έτσι ώστε να του δίνεται η δυνατότητα να προσπαθεί και να αυτενεργεί. Το άτομο που θα αναλάβει την Π.Σ ενός μαθητή, ανάλογα με τις ανάγκες του παιδιού, μπορεί να έχει τις εξής αρμοδιότητες:

Παραλαβή και παράδοση του μαθητή από και προς του γονείς του στον σχολικό χώρο.
Υποστήριξη του μαθητή εντός της σχολικής τάξης, εξηγώντας του για παράδειγμα την εκφώνηση με πιο απλά λόγια ή διαφοροποιώντας μια εργασία σε τέτοιο βαθμό, ώστε να μπορέσει να ανταποκριθεί.
Παρότρυνση του παιδιού για εμπλοκή σε σχολικές δραστηριότητες, στοχεύοντας στην κοινωνικοποίηση του και στη σύσφιγξη των σχέσεων με τους συμμαθητές του.
Σχεδιασμός του περιεχομένου της διδασκαλίας σε συνεργασία με τον δάσκαλο της τάξης, στοχεύοντας στη διαφοροποιημένη διδασκαλία.
Εναλλαγή ρόλων του ειδικού της Π.Σ και του δασκάλου της τάξης. Ο σκοπός είναι να μη διαχωρίζονται οι δύο εκπαιδευτικοί στα μάτια των παιδιών.
Συμπλήρωση τετραδίου επικοινωνίας από τον εκπαιδευτικό της Π.Σ όπου θα ενημερώνονται οι γονείς για τα θετικά και τα αρνητικά σημεία που παρατηρήθηκαν κατά τις σχολικές ώρες. Στο ίδιο τετράδιο οι γονείς καλούνται να σημειώνουν τις δικές τους παρατηρήσεις προς ενημέρωση του εκπαιδευτικού.
Συμμετοχή σε σύσκεψη που λαμβάνει χώρα στο σχολείο σε μηνιαία βάση, κατά την οποία εκτιμάται η πρόοδος του παιδιού. Στη συζήτηση αυτή συμμετέχουν ακόμη ο διευθυντής του σχολείου, ο δάσκαλος της τάξης αλλά και οι γονείς του μαθητή με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Στο τέλος, συντάσσεται μια έκθεση προόδου. Αν σε 6 μήνες δε σημειωθεί η αναμενόμενη πρόοδος, τότε το παιδί παραπέμπεται στο ΚΕ.Δ.Α.Σ.Υ για επαναξιολόγηση.

Επιλογικά

Για να επιτευχθεί ο σκοπός της Π.Σ και να πραγματωθεί η ανεξαρτητοποίηση του μαθητή στο βαθμό του εφικτού, απαιτείται η αγαστή συνεργασία μεταξύ του ειδικού της Π.Σ, των γονέων και των λοιπών εκπαιδευτικών του σχολείου. Όλοι μαζί θα λειτουργήσουν ως ¨γέφυρα¨ που θα ενώσει τον κόσμο των παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες με τον κόσμο των συμμαθητών τους. Μόνον έτσι, ο ρατσισμός, ο αποκλεισμός και η περιθωριοποίηση θα ανήκουν πια στο παρελθόν.

Βιβλιογραφία-Πηγές:

Παιδαγωγικό Κέντρο