Αδρή κινητικότητα είναι η ικανότητα ενός ανθρώπου να εκτελεί δραστηριότητες που απαιτούν την ενεργοποίηση μεγάλων μυών ή μυικών ομάδων. Κοινώς αδρή κινητικότητα είναι η βάδιση, το μπουσούλημα, το πήδημα, το ρολλάρισμα, το τρέξιμο κλπ. Επίσης θα έλεγε κανείς πως είναι η αρχή για την οργάνωση και την εκτέλεση πιο εκλεπτισμένων κινήσεων οι οποίες είναι απαραίτητες στην καθημερινής ζωής του ανθρώπου.
Στην τυπική ανάπτυξη, η επίτευξη της ανεξάρτητης ένδυσης συνήθως απαιτεί τέσσερα χρόνια πρακτικής. Η εκμάθηση της απόδυσης προηγείται αυτής της ένδυσης. Συνήθως, οι γονείς εισάγουν την ανεξάρτητη ένδυση με ένα φυσικό τρόπο, πριν και μετά τον ύπνο, αφήνοντας το παιδί να ολοκληρώσει το τελευταίο βήμα της διαδικασίας της ένδυσης τραβώντας το ρούχο.
Η εργοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει τους μαθητές να πετύχουν καλύτερες ακαδημαϊκές επιδόσεις και κοινωνική συμμετοχή. Οι εργοθεραπευτές χρησιμοποιούν τη μοναδική εμπειρία τους για να βοηθήσουν τα παιδιά με ή χωρίς αναπηρίες να είναι προετοιμασμένα και να εκτελούν σημαντικές δραστηριότητες μάθησης και σχολείου ωστέ να εκπληρώνουν τους ρόλους τους ως μαθητές.
Η στήριξη των γονέων αποτελεί το «κλειδί» που θα βοηθήσει τα παιδιά να επιτύχουν ακαδημαϊκά. Παρακάτω θα βρείτε 5 απλούς τρόπους με τους οποίους μπορείτε να δείξετε στα παιδιά σας το δρόμο προς την ακαδημαϊκή επιτυχία:
Γιατί είναι σημαντικότερη από το I.Q. τους?
Οι επιστημονικές μελέτες έχουν αποφανθεί πως ο δείκτης νοημοσύνης και η επίδοσή του δεν σχετίζεται τόσο με την πραγματική ευτυχία του παιδιού στην ζωή του. Αντιθέτως μάλιστα, παιδιά με πολύ υψηλό I.Q. απέκτησαν δυσκολίες σε ζητήματα ισορροπίας, προσαρμογής και κοινωνικότητας.
Η "επιλογή" του κυρίαρχου χεριού αποτελεί σημαντικό ορόσημο στην ανάπτυξη του παιδιού. Καθώς το παιδί διανύει την προσχολική περίοδο (1 έως 5 ετών) πρέπει να έχει κατασταλάξει σε ένα επικρατές χέρι (Δεξί ή Αριστερό). Τα παιδία που είναι αριστερόχειρες συχνά φαίνονται αδέξια καθώς τις περισσότερες φορές χρησιμοποιούν εργαλεία για δεξιόχειρες (π.χ. ψαλίδι, μολύβι, χάρακας, σπιράλ τετράδια κ.α).
Πολλά παιδιά, κυρίως στις πρώτες τάξεις του δημοτικού σχολείου χαρακτηρίζονται από τους γονείς και τους δασκάλους ως «ζωηρά», «υπερκινητικά», ή «απρόσεκτα».
Πότε όμως τα χαρακτηριστικά αυτά πρέπει να αρχίζουν να μας προβληματίζουν;
Από την ενδομήτριο ακόμα περίοδο, το έμβρυο βάζει αντανακλαστικά το μεγάλο δάκτυλο στο στόμα. Από εκείνη τη στιγμή ξεκινάει η προετοιμασία του βρέφους να δεχθεί και να επεξεργαστεί την τροφή του!
Από τη στιγμή της γέννησης μέχρι και τα δύο τους χρόνια, τα παιδιά περνούν το επονομαζόμενο κατά Φρόιντ στοματικό στάδιο.
Το σακίδιο του παιδιού σας είναι ένας σημαντικός σύνδεσμος μεταξύ του σπιτιού και του σχολείου. Ωστόσο, εάν το παιδί σας αντιμετωπίζει θέματα οργάνωσης, μη μπορώντας να βρει αυτό που χρειάζεται μέσα στη σχολική τσάντα, αυτός ο σύνδεσμος καταρρέει.
Η διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητα (ΔΕΠ-Υ) περιγράφει παιδιά που έχουν πρόβλημα διάσπασης της προσοχής τους και σωματικής υπερδραστηριότητας. Αυτό μεταφράζεται συμπεριφορικά ως ανικανότητα ρύθμισης της συμπεριφοράς.
Η πιο σημαντική δυσκολία στην επεξεργασία του γραπτού λόγου που αντιμετωπίζουν οι μαθητές με δυσλεξία ή μαθησιακές δυσκολίες γενικότερα αφορά στον τομέα της ανάγνωσης. Η δυσκολία αυτή, συνήθως, εμφανίζεται στην αποκωδικοποίηση, την ευχέρεια και την κατανόηση.
Αναρωτιέστε συχνά γιατί επαναλαμβάνετε την ίδια φράση στα παιδιά σας τουλάχιστον 5 φορές χωρίς καμία ανταπόκριση; Γιατί καταλήγετε να τα σύρετε στο μπάνιο και ακόμη δεν έχετε βρεί τρόπο να τα καταφέρετε? Μπορεί κάτι τέτοιο να ακούγεται ακραίο, ωστόσο πολλοί γονείς αντιμετωπίζουν καθημερινά το ίδιο πρόβλημα: μα γιατί δεν με ακούει;
Η δυσορθογραφία είναι μια ειδική μαθησιακή δυσκολία που συνίσταται στην ύπαρξη πολλών ορθογραφικών λαθών στη γραφή λέξεων και προτάσεων, καθώς και στην αυθόρμητη γραπτή έκφραση (σύνταξη παραγράφου). Η ειδική μαθησιακή δυσκολία της ορθογραφίας δεν σχετίζεται απαραίτητα με τη νοητική ικανότητα του παιδιού. Συνήθως εμφανίζεται σε παιδιά με φυσιολογική νοημοσύνη. (Βογινδρούκας, Γρηγοριάδου, 2003).
Το παρακάτω σύντομο άρθρο αποτελεί μετάφραση από το “Myths about stuttering” - Stuttering Foundation of America (2009) και μας παρουσιάζει κάποιους μύθους σχετικά με τον Τραυλισμό, καθώς και την αντίστοιχη πραγματικότητα που θα πρέπει να γνωρίζουμε, ώστε να αντιλαμβανόμαστε την πραγματική διάσταση της δυσκολίας.
