Η "επιλογή" του κυρίαρχου χεριού αποτελεί σημαντικό ορόσημο στην ανάπτυξη του παιδιού. Καθώς το παιδί διανύει την προσχολική περίοδο (1 έως 5 ετών) πρέπει να έχει κατασταλάξει σε ένα επικρατές χέρι (Δεξί ή Αριστερό). Τα παιδία που είναι αριστερόχειρες συχνά φαίνονται αδέξια καθώς τις περισσότερες φορές χρησιμοποιούν εργαλεία για δεξιόχειρες (π.χ. ψαλίδι, μολύβι, χάρακας, σπιράλ τετράδια κ.α).
Πολλά παιδιά, κυρίως στις πρώτες τάξεις του δημοτικού σχολείου χαρακτηρίζονται από τους γονείς και τους δασκάλους ως «ζωηρά», «υπερκινητικά», ή «απρόσεκτα».
Πότε όμως τα χαρακτηριστικά αυτά πρέπει να αρχίζουν να μας προβληματίζουν;
Από την ενδομήτριο ακόμα περίοδο, το έμβρυο βάζει αντανακλαστικά το μεγάλο δάκτυλο στο στόμα. Από εκείνη τη στιγμή ξεκινάει η προετοιμασία του βρέφους να δεχθεί και να επεξεργαστεί την τροφή του!
Από τη στιγμή της γέννησης μέχρι και τα δύο τους χρόνια, τα παιδιά περνούν το επονομαζόμενο κατά Φρόιντ στοματικό στάδιο.
Το σακίδιο του παιδιού σας είναι ένας σημαντικός σύνδεσμος μεταξύ του σπιτιού και του σχολείου. Ωστόσο, εάν το παιδί σας αντιμετωπίζει θέματα οργάνωσης, μη μπορώντας να βρει αυτό που χρειάζεται μέσα στη σχολική τσάντα, αυτός ο σύνδεσμος καταρρέει.
Η διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητα (ΔΕΠ-Υ) περιγράφει παιδιά που έχουν πρόβλημα διάσπασης της προσοχής τους και σωματικής υπερδραστηριότητας. Αυτό μεταφράζεται συμπεριφορικά ως ανικανότητα ρύθμισης της συμπεριφοράς.
Η πιο σημαντική δυσκολία στην επεξεργασία του γραπτού λόγου που αντιμετωπίζουν οι μαθητές με δυσλεξία ή μαθησιακές δυσκολίες γενικότερα αφορά στον τομέα της ανάγνωσης. Η δυσκολία αυτή, συνήθως, εμφανίζεται στην αποκωδικοποίηση, την ευχέρεια και την κατανόηση.
Αναρωτιέστε συχνά γιατί επαναλαμβάνετε την ίδια φράση στα παιδιά σας τουλάχιστον 5 φορές χωρίς καμία ανταπόκριση; Γιατί καταλήγετε να τα σύρετε στο μπάνιο και ακόμη δεν έχετε βρεί τρόπο να τα καταφέρετε? Μπορεί κάτι τέτοιο να ακούγεται ακραίο, ωστόσο πολλοί γονείς αντιμετωπίζουν καθημερινά το ίδιο πρόβλημα: μα γιατί δεν με ακούει;
Η δυσορθογραφία είναι μια ειδική μαθησιακή δυσκολία που συνίσταται στην ύπαρξη πολλών ορθογραφικών λαθών στη γραφή λέξεων και προτάσεων, καθώς και στην αυθόρμητη γραπτή έκφραση (σύνταξη παραγράφου). Η ειδική μαθησιακή δυσκολία της ορθογραφίας δεν σχετίζεται απαραίτητα με τη νοητική ικανότητα του παιδιού. Συνήθως εμφανίζεται σε παιδιά με φυσιολογική νοημοσύνη. (Βογινδρούκας, Γρηγοριάδου, 2003).
Το παρακάτω σύντομο άρθρο αποτελεί μετάφραση από το “Myths about stuttering” - Stuttering Foundation of America (2009) και μας παρουσιάζει κάποιους μύθους σχετικά με τον Τραυλισμό, καθώς και την αντίστοιχη πραγματικότητα που θα πρέπει να γνωρίζουμε, ώστε να αντιλαμβανόμαστε την πραγματική διάσταση της δυσκολίας.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, τα περισσότερα παιδιά που τραυλίζουν επωφελούνται έχοντας τον χρόνο να μιλήσουν σε έναν ρυθμό που τους εξασφαλίζει καλή ροή. Παρακάτω δίνονται συμβουλές για το πως οι ενήλικοι μπορούν να βοηθήσουν το παιδί που τραυλίζει να έχει καλύτερη ροή.
Μία από τις πιο στρεσογόνους περιόδους στη ζωή των εφήβων αποτελεί αναμφισβήτητα η περίοδος των σχολικών εξετάσεων, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για την τάξη της Γ’ Λυκείου και τις πολυσυζητημένες πανελλήνιες εξετάσεις. Η χρονιά αυτή είναι εξαιρετικά αγχωτική για τους περισσότερους μαθητές.
Η μετάβαση των νηπίων από το νηπιαγωγείο στο δημοτικό σχολείο θεωρείται μια από τις κρισιμότερες περιόδους της παιδικής ηλικίας. Η περίοδος αυτή σηματοδοτεί ιδιαίτερα έντονες αλλαγές τόσο στην προσωπικότητα του παιδιού όσο και στο οικογενειακό και κοινωνικό του περιβάλλον.
Οι περισσότεροι γονείς μιλάνε καθημερινά για όρια στις σχέσεις τους με τα παιδιά. Βασανίζονται από ερωτήματα, όπως «Πρέπει να βάλω όρια στο παιδί μου;», «Προσπαθώ να του βάλω όρια αλλά χωρίς αποτέλεσμα», «Τον αφήνω να κάνει ό, τι θέλει όμως και πάλι έχει ξεσπάσματα θυμού». Γιατί άραγε τα όρια είναι ένα από τα κυρίαρχα αιτήματα των γονέων;
Η καθημερινότητα των παιδιών σήμερα είναι πολύ έντονη και κουραστική. Τα παιδιά, στην προσπάθειά τους να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του οικογενειακού και σχολικού περιβάλλοντος, εκδηλώνουν ποικίλες αντιδράσεις σαν αποτέλεσμα της συναισθηματικής φόρτισης και του στρες που βιώνουν.
