Τι είναι ο σχολικός εκφοβισμός

Ο όρος "σχολικός εκφοβισμός" (bullying), όπως και ο όρος "θυματοποίηση" παραπέμπουν σε μία σύγχρονη μάστιγα που ταλανίζει τις σχολικές κοινότητες διεθνώς, καθώς χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν μία κατάσταση κατά την οποία ασκείται εσκεμμένη, απρόκλητη,  συστηματική και επαναλαμβανόμενη βία και επιθετική συμπεριφορά με σκοπό την επιβολή,  την καταδυνάστευση και την πρόκληση σωματικού και ψυχικού πόνου σε μαθητές από συμμαθητές τους,  εντός και εκτός σχολικού πλαισίου. Η χρόνια θυματοποίηση συνδέεται με ψυχολογικά προβλήματα,  όπως η υπερβολική αναστολή, η μοναξιά, το άγχος,  η κατάθλιψη. Το παιδί που θυματοποιείται συχνά παρουσιάζει άρνηση συνέχισης της φοίτησης στο σχολείο.

Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας αποτελεί στις μέρες μας ένα πλέον ευρέως διαδεδομένο όρο, ανάμεσα στις οικογένειες και στο σχολείο.  Μέχρι πρόσφατα όμως το Δ.Ε.Π.Υ.  αποτελούσε κάτι το άγνωστο και κατά συνέπεια πολύ τρομακτικό για τους περισσότερους ανθρώπους. Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας αποτελεί στις μέρες μας ένα πλέον ευρέως διαδεδομένο όρο, ανάμεσα στις οικογένειες και στο σχολείο.  Μέχρι πρόσφατα όμως το Δ.Ε.Π.Υ. αποτελούσε κάτι το άγνωστο και κατά συνέπεια πολύ τρομακτικό για τους περισσότερους ανθρώπους. Σκοπός του άρθρου αυτού είναι να παρουσιάσει τη συμπτωματολογία, την αιτιολογία του Δ.Ε.Π.Υ.,  όπως επίσης και την πιο σημαντική πτυχή του θέματος που δεν είναι άλλη από το χειρισμό ενός τέτοιου παιδιού στο σπίτι και στο σχολείο.

Είναι γεγονός πως φτάνοντας στο κλείσιμο της σχολικής χρονιάς όσοι εργάζονται στον τομέα της εκπαίδευσης (δάσκαλοι, θεραπευτές) διερωτώνται από τους γονείς σχετικά με δραστηριότητες που μπορούν ν’ακολουθήσουν τα παιδιά κατά την διάρκεια αποχής τους από το σχολείο ή την θεραπεία. Είναι σαφές πως δεν υπάρχει μία μόνο σωστή απάντηση καθώς κάθε οικογένεια και κάθε παιδί είναι διαφορετικό μ’αποτέλεσμα να ταιριάζει κάτι άλλο σε κάθε περίπτωση. Το σίγουρο όμως  είναι πως όλοι στις διακοπές (μικροί και μεγάλοι) αναζητούμε ξεκούραση και διασκέδαση.

Η σημαντικότητα της εκμάθησης των Δεξιοτήτων Καθημερινής Διαβίωσης στην αυτονομία και την αυτοπεποίθηση των παιδιών (ΔΚΖ)

• Τι είναι οι Δραστηριότητες Καθημερινής Ζωής (ΔΚΖ);

Οι ΔΚΖ αφορούν τις απαιτούμενες δεξιότητες που χρειάζεται να κατακτήσει ένα παιδί ώστε να αυτοεξυπηρετείται και να λειτουργεί αυτόνομα ανάλογα την χρονολογική του ηλικία.

Τι είναι η Γλωσσική Ανάπτυξη;

Η Γλωσσική Ανάπτυξη είναι η σταδιακή διαδικασία κατάκτησης του γλωσσικού συστήματος  από το παιδί και διαρκεί από τη γέννηση του μέχρι την ηλικία των 11 ετών περίπου. Ωστόσο,  τα τρία πρώτα χρόνια της ζωής ενός παιδιού, όπου ο εγκέφαλος αναπτύσσεται και ωριμάζει  είναι τα πιο κρίσιμα για την ανάπτυξη των γλωσσικών του δεξιοτήτων. Το παιδί διαθέτει μία  φυσική προδιάθεση στην απόκτηση της μητρικής του γλώσσας από την προσχολική κιόλας  ηλικία. Παρόλα αυτά μερικά παιδιά αναπτύσσουν δυσκολία στην απόκτηση της γλώσσας με  αυτόν  τον  αυτόματο  τρόπο,  αδυνατώντας  να  διακινήσουν  μόνα  τους,  τους  μηχανισμούς  εκείνους που διέπουν την ανάπτυξη της γλώσσας (π.χ: Προσοχή στο ακουστικό – γλωσσικό  ερέθισμα, μίμηση λόγου, επέκταση γλωσσικών οχημάτων σε νέες προτάσεις κλπ).  

Μέχρι πολύ πρόσφατα, το εύρος των μελετών, των συζητήσεων αλλά και των ερευνών έκαναν εκτενείς αναφορές στον σημαντικό λειτουργικό ρόλο της μητέρας και πως σχετίζεται με την ανάπτυξη του παιδιού, δίνοντας έτσι λιγότερη σημασία στον ρόλο του πατέρα. Η μελέτη της πατρότητας υπήρξε αρκετά περιορισμένη και κυρίως τονιζόταν ο «έμμεσος» ρόλος του, εκείνος του υποστηρικτή της μητέρας. Έτσι, κάνοντας την μητέρα να νιώθει συναισθηματικά καλά, εκείνη ήταν ικανή να φροντίσει το παιδί. Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια το σκηνικό αλλάζει και επισημαίνεται πόσο άμεσο ρόλο διαδραματίζει στη συναισθηματική και ψυχοκοινωνική ανάπτυξη του παιδιού. 

Είναι γεγονός πως τα παιδιά τα τελευταία δύο χρόνια έχουν εκτεθεί σε μια ιδιαίτερα στρεσογόνο περίοδο με την πανδημία η οποία εμπεριέχει το στοιχείο του απρόοπτου, των αλλαγών, την ανασφάλεια καθώς και την επαφή με αρκετά αρνητικά συναισθήματα. Η ανθρωπότητα βιώνει ένα δεύτερο μεγάλο σοκ καθώς παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα τις πολεμικές συγκρούσεις στην Ουκρανία. Νέοι φόβοι και ερωτήματα αναδύονται.

Η σχέση γονέων-παιδιού είναι σπουδαία καθώς επηρεάζει την ολόπλευρη ανάπτυξη του δεύτερου καθώς και το είδος της αλληλεπίδρασης/σχέσεων που θα επιλέξει να έχει  ως ενήλικας με τους άλλους.  Δεδομένα που έχουν εξαχθεί από έρευνες που έχουν πραγματοποιηθεί στον τομέα της Εξελικτικής και της Αναπτυξιακής Ψυχολογίας έχουν αναδείξει 4 τύπους γονέων. Αυτοί έχουν καθοριστεί βάσει των αξιών και μεθόδων που χρησιμοποιούν στην διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους. Παρακάτω θα παρουσιαστούν αναλυτικά οι τύποι γονέων καθώς και πως επιδρούν στην εν γένει συμπεριφορά/ανάπτυξη του παιδιού.

Η ανατροφή των παιδιών είναι σίγουρα ένα από τα πιο απαιτητικά ζητήματα στη ζωή, ιδίως όταν γνωρίζουν οι γονείς πως οι ίδιοι επρόκειτο να παίξουν τον σημαντικότερο ρόλο στην ανάπτυξη της προσωπικότητάς τους. Η συνειδητοποίηση αυτή φέρει μεγάλη ευθύνη και άγχος στους γονείς, οι οποίοι θεωρούν ότι δεν κάνουν αρκετά καλά την δουλειά τους. Η αλήθεια είναι ότι κανένας γονέας δεν είναι τέλειος, ούτε αναμένεται από κανέναν να υπάρξει ο τέλειος γονιός. Αυτό που έχει σημασία είναι η ανατροφή να γίνεται με οδηγό την αγάπη και την επιθυμία μιας ασφαλούς και υγιούς σχέσης με το παιδί. Και η ευτυχία σχετίζεται άμεσα με την συναισθηματική ασφάλεια.

Το βιβλίο αποτελεί αδιαμφισβήτητα ένα από τα σπουδαιότερα εργαλεία και μέσα για τη διαμόρφωση της προσωπικότητας των παιδιών. Σύμφωνα με έρευνες που έχουν διεξαχθεί η καθημερινή ανάγνωση σε βρέφη και σε παιδιά προσχολικής ηλικίας συντελεί στη διεύρυνση του λεξιλογίου τους αλλά και στη σταδιακή κατανόηση του πώς λειτουργεί η ανάγνωση και η γραφή. Η περίοδος των διακοπών καθώς και τα Σαββατοκύριακα είναι ιδανικές περίοδοι για την ανάγνωση βιβλίων, καθώς οι ρυθμοί είναι πιο ήπιοι συγκριτικά με την απαιτητική καθημερινότητα μικρών και μεγάλων. Διαλέξτε ένα βιβλίο παρέα με το παιδί σας και αφήστε το να σας παρασύρει στον μαγικό του κόσμο. 

Ο Άγιος Βασίλης αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο των Χριστουγέννων. Η διαχρονική αυτή φιγούρα πλημμυρίζει τα παιδιά με πολλά θετικά συναισθήματα. Ωστόσο, είναι αρκετοί οι γονείς που αναρωτιούνται αν πρέπει τα παιδιά τους  να πιστεύουν στην ύπαρξή του και νιώθουν αμηχανία όταν έρχεται η στιγμή ν’απαντήσουν σε ερωτήσεις που δηλώνουν την αμφισβήτηση της ύπαρξής του από εκείνα.

Αναμφίβολλα, τα Χριστούγεννα είναι η αγαπημένη γιορτή των μικρών παιδιών. Πρόκειται για την γιορτή του τελευταίου μήνα του χρόνου, την πιο λαμπερή, που μας υπενθυμίζει πανανθρώπινες αξίες και διαμέσου της μικρής παύσης που φέρνει στην απαιτητική μας καθημερινότητα μας βοηθά να επανασυνδεθούμε με τους εαυτούς μας αλλά και με τα αγαπημένα μας πρόσωπα.

Η δυσλεξία είναι μια βιολογική, κληρονομική δυσκολία με κύρια συμπτώματα την υπερβολική δυσκολία στην ανάγνωση, στην ορθογραφία, στα φιλολογικά - γλωσσικά μαθήματα και κυρίως στα γραπτά. Τα κύρια συμπτώματα της δυσλεξίας είναι οι έντονες μαθησιακές δυσκολίες όπως η αργή και με πολλά λάθη ανάγνωση, η υπερβολική ανορθογραφία, η ανομοιογενής επίδοση και τα συχνά προβλήματα στην αποστήθιση, στις ξένες γλώσσες και μερικές φορές στα μαθηματικά (κυρίως στην προπαίδεια), ωστόσο μπορεί κάποιοι άλλοι να διαπρέπουν στα μαθηματικά και στα πρακτικά μαθήματα.

Το παιχνίδι αντανακλά αλλά και υποστηρίζει την ανάπτυξη του παιδιού. Λειτουργεί ως μέσο έκφρασης καθώς αντιπροσωπεύει την προσπάθειά του να οργανώσει τις εμπειρίες του και τον προσωπικό του κόσμο. Μέσα από αυτό μπορεί το παιδί να αποκτήσει δεξιότητες κοινωνικές, νοητικές, συναισθηματικές, κινητικές (Αντωνιάδης, 1994). Είναι ένας κόσμος ολόκληρος, ένα σύμπαν γοητευτικό, όπου το παιδί ζει και κινείται ελεύθερα.